پژوهش

بازاندیشی در اقتصاد دیجیتالی و دیجیتال ‌اقتصادی در ایران

عنوان مقاله:بازاندیشی در اقتصاد دیجیتالی و دیجیتال ‌اقتصادی در ایران

نام نویسنده:محمدرضا حسینی

چکیده:

در شرایطی که بسیاری از کشورهای دنیا و منطقه، پیوند دوسویه‌ی عمیقی بین اقتصاد و فناوری‌های‌ دیجیتال را تجربه کرده‌اند و به بلوغ در این زمینه دست یافته‌اند، شواهد موضوع در ایران، کلاف سردرگمی است که نیاز به بازاندیشی دارد. دریک تعریف جامع، اقتصاد دیجیتال شامل سه سطح‌هسته، سطح‌محدود و سطح‌گسترده می‌شود. به دلیل فقدان داده‌های آماری و مشکلات اندازه‌گیری، در ارزیابی اقتصاد دیجیتال پویا، اغلب فقط به سطح هسته‌که شامل زیرساخت‌های دیجیتال فناوری اطلاعات و ارتباطات است، توجه می‌شود. هدف این مقاله آن است که با تعریف اقتصاد دیجیتال در سطح هسته، و با سنجش و تحلیل روابط بین زیرساخت‌های دیجیتالICT با GDP ، به دو سوال پاسخ دهد. 1.آیا اقتصاد ایران یک اقتصاد ‌دیجیتال است؟ 2.آیا دیجیتال ایران را می‌توان یک دیجیتال ‌اقتصادی دانست؟. در ارزیابی موضوع، از آزمون علیت‌گرنجر برای تعیین روابط بین متغیرها، استفاده شد و معادلات با داده‌های سری زمانی در نرم افزارEViews برآورد گردید. مطابق با یافته‌های این پژوهش، رابطه بلندمدت و دوطرفه ‌بین زیرساخت‌های دیجیتالی ارتباطات و تولید ناخالص داخلی در کشور برقرار نمی باشد. اما، در سطح معنادار5 درصد، علیت یک طرفه‌ای از زیرساخت دیجیتالی ثابت به تولید، و از تولید به زیرساخت دیجیتالی سیار، مورد تائید قرارگرفت. از این رو، به منظور دستیابی به اقتصاد دیجیتالی پایدار درکشور، چند راهبرد اساسی در طرف عرضه و تقاضای فناوری پیشنهاد شد. امید است نتایج پژوهش حاضر، توانسته باشد سرنخ کلاف سردرگم اقتصاد دیجیتال در کشور را پیدا کرده باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *